Alimentatie: Is het stoppen met nachtdiensten verwijtbaar inkomensverlies?

Onlangs is er een beschikking door het hof gewezen waarbij in wordt gegaan op de vraag of het stoppen met nachtdiensten heeft te gelden als verwijtbaar inkomensverlies.

Het berekenen van alimentatie bestaat uit meerdere stappen. Er wordt gekeken naar de behoefte en de draagkracht. In onderhavig geval en artikel wordt alleen ingegaan op de draagkracht.

Draagkracht is het bedrag dat de alimentatiebetaler maandelijks kan voldoen aan alimentatie waarbij hij zelf voldoende over zal houden om ook zijn eigen lasten te kunnen blijven voldoen.

Een alimentatiebetaler is verplicht om inkomen te genereren om aan zijn onderhoudsverplichtingen te kunnen blijven voldoen. Als er sprake is van verwijtbaar inkomensverlies, kan de rechter dit buiten beschouwing laten. Als de alimentatieplichtige een inkomen had van € 2000,– en er vervolgens voor kiest om zijn baan op te zeggen, zal de rechter waarschijnlijk van oordeel zijn dat het verwijtbaar inkomensverlies betreft en blijven rekenen met het inkomen van € 2.000,–. Als de alimentatieplichtige zijn baan verliest omdat de werkgever failliet is gegaan, betreft het geen verwijtbaar inkomensverlies en zal de rechter rekening houden en rekenen met het nieuwe lagere inkomen.

Casus

Tijdens het huwelijk had de man een baan en draaide daarbij veel nachtdiensten voor extra inkomsten. De man zat op dat moment in de schuldenregeling en wilde met deze extra inkomsten zijn schulden extra snel aflossen. De man wenst vervolgens met de nachtdiensten te stoppen en neemt derhalve een andere baan bij een andere werkgever zonder nachtdiensten, waardoor zijn inkomen daalt. Bij het berekenen van de partneralimentatie neemt zijn ex-vrouw het standpunt in dat bij de berekening uitgegaan moet worden van de baan met nachtdiensten en het bijbehorende hogere inkomen. Door te stoppen met de nachtdiensten is er volgens haar sprake van verwijtbaar inkomensverlies. De man geeft aan dat hij met de nachtdiensten is gestopt omdat dit voor hem niet meer was op te brengen. Op de weg naar huis van zijn werk na een nachtdienst viel hij met regelmaat achter het stuur in slaap. Volgens hem is het inkomensverlies derhalve niet verwijtbaar. Hij was niet langer in staat om nog nachtdiensten te werken.

Het hof begrijpt dat de man vanwege de weerslag die het werken in nachtdiensten op zijn gezondheid en welzijn had voor een baan met alleen dagdiensten heeft gekozen. Het hof is van oordeel dat de man zijn keuze voldoende heeft onderbouwd. Daarbij neemt het hof tevens in aanmerking dat het algemeen bekend is dat het werken in nachtdiensten tot lichamelijke klachten kan leiden. Onder de door de man geschetste omstandigheden acht het hof de keuze van de man naar maatschappelijke normen in dit geval dan ook aanvaardbaar. Het hof is aldus van oordeel dat er sprake is van inkomensverlies dat de man niet verweten kan worden. Het hof gaat bij de berekening derhalve uit van het nieuwe (lagere) inkomen van de man.

(bron: ECLI:NL:GHDHA:2020:1971)